Mənim şerlərim
Tanrı yazıb şerini
Deyirsənki bir şer qoş
Mənə aid şer yaz
Mən səninçün nə yazım
Tanrı yazıb şerini
Sənin şerin yazılıb
O al yanaqlarında
Mənalı gözlərində
Kövrək dodaqlarında
Nə şeri yazım sənə
Tanrı yazıb şerini
Ay gözəlin balası
Deyim ki mən bir nərəm
Tanrının yazdığından
Gözəl yaza bilmərəm
Mümkün deyil ki açmaq
Gözəlliyin sehrini
Mən yazmağım artıqdır
Tanrı yazıb şerini
Gözəlim
Qızıl gülü mən dərmərəm
Sənsiz mənim şux gözəlim
Dərdli Məcnun tək gəzərəm
Yollara bir bax gözəlim
Sənsiz mən dözə bilmərəm
Sənsiz həyatı neylərəm
Sənsiz bağrımı teylərəm
Çəkmə mənə dağ gözəlim
Ürəyimi aşdım sənə
Əfsus dönük çıxdın mənə
Yəllarına düşdüm yenə
Etdin məni lal gözəlim.
Qəm çəkərək bu dünyada
Məhəbbəti verib yada
Sən atmısan məni oda
Sənsiz ömrüm gedib bada
Qəm çəkərək bu dünyada
Çox incidib atdın məni
Ürək demir sən deyəni
Axı necə sevim səni
Qəm çəkərək bu dünyada
Sevincimi kədər aldı
Çəkib məni dərdə saldı
Raşmil indi tənha qaldı
Qəm çəkərək bu dünyada
Sən məndən qopan günü
Sən məndən ayrılanda
Buludlar da ağladı
Çəkdi məni bağrına
Taleyim qucaqladı
Bəlkə son qəmimdi bu
İndi mən anladım ki
Mənimçün qənimdi bu
Heç cürə tapammıram
Nə əlacı, nə yönü
Bir dəliyə dönmüşəm
Sən məndən qopan günü
Güllər açıb telində
Ceyranmı doğub səni
Qız bu qədər gözəlsən
Qorxuram bədqurların
Gözlərinə gələrsən
Bir dəstə gül yığmısan
O incə əllərinlə
Gülləri neyləyirsən?
Güllər açıb telində
Atan dağlar oğludur
Özün ceyran balası
Buna bir şübhəm yoxdur
Gülər üzlü qadası
Sənin tayın tapılmaz
Öz yurdunda, elində
Gülləri neyləyirsən
Güllər açıb telində.
